S'avonds gaat de telefoon een (vriendin) Jolanda hangt aan de andere kant van de lijn, Syl er is een probleem!

Oké meis wat is er loos en toen kwam het een verhaal waar je nooit op zit te wachten natuurlijk, een vriend van mij is onverwachts overleden op 47 jarige leeftijd en hij heeft 3 old englisch bulldogs en die moeten een nieuw huisje krijgen nou ja 2 moeten er een nieuw huisje krijgen want Nelson is al 11 en die blijft bij zijn vriendin ivb zijn leeftijd. Maar zij kan de zorg van 3 honden niet aan ivb haar gezondheid. 
Kan jij ze opvangen Syl?
Ik hoefde daar niet lang over te denken en me antwoord was gelijk dat is goed toch meis, waar moeten ze gehaald worden? 

Ze verblijven in Groningen oké dat is 3 uur heen en 3 uur terug goed ik ga wat regelen.
Gelukkig heb ik een hele lieve vriendin Fleur, die graag bij springt en dus wel wou rijden samen met mij.
Na alles ingepland te hebben en alles op orde te hebben zijn we Lewis en Maddy op gaan halen op 5 mei  en we  vertrokken om 6 uur in de ochtend.

Rond 9.15 kwamen we aan en liepen naar het huis, Marianne deed de deur open en Maddy kwam al heel vrolijk ons begroeten, Lewis bleef op afstand ons bekijken en liep met een boog om ons heen zo van ik kijk de kat uit de boom.

Toen zijn we rustig gaan zitten en het trieste verhaal aangehoord en echt waar het doet me gewoon wat het is niet niks en zelf besef je dat je ook rond die leeftijd bent dus dat is best wel heftig dat je het ene moment nog belt met iemand en het andere moment sterft.
Maddy was gelijk een clown zij zocht de aandacht op en Lewis haar zoon had zoiets van wat kijk je naar me? Ik kijk ook naar jou je voelde dat hij het allemaal maar spannend vond maar toch ook wel contact wilde. 
Als honden zo zijn negeer ik ze en kijk ik ze ook niet aan tot ze zelf toe nadering zoeken en dat gebeurde ook opeens was hij naast mijn stoel en hapte in me enkel (niet hard, was meer zo van hallo wat dacht je is me te kriebelen) Dus ik me hand op zijn rug gelegd en hem kriebelen, onder tussen bleven Marianne en ik in gesprek, we namen de gedrag lijsten door, wat de gewoontes waren van de honden ect. 
Ik had alles van Maddy gedaan en zei tegen Fleur nu je er toch bij bent mag jij de intake van Lewis doen dan leer je gelijk hoe het allemaal werkt.

Nou het ging der goed af, dus ben erg blij met zo'n helpende hand.
Lewis die me nog altijd in de gaten hield bleef me aankijken en legde zijn kop op mijn schoot en ik wilde hem een kus geven, maar Lewis was daar nog niet aan toe en snapte naar me gezicht, gelukkig was ik daar op voorbereid en trok ik me heel snel terug, ik voelde dat Lewis het allemaal maar spannend en vreemd vond en daar had ik al het begrip voor honden zijn niet dom en voelen ook alle spanningen en verdriet.
Tja en toen kwam het moeilijke moment afscheid nemen van Marianne en de honden mee nemen.
Marianne had spulletjes van de honden ingepakt en wij hebben de auto ingeladen en  de honden in de wagen gezet, en toen gingen de tranen lopen, het is niet niks net een paar dagen je vriend overleden, en dan ook nog is afscheid nemen van 2 honden, ook dit moment was erg moeilijk voor mij want ik ben geen koude kikker.
Ik zei tegen Marianne meis we gaan anders word het allemaal nog moeilijker, ik bel je als we der zijn en ik hou je altijd op de hoogte.

En toen begon de rit terug naar huis, Lewis en  Maddy vonden  het wel wat in de auto, moet eerlijk zeggen ze dat ze heerlijke scheten lieten waardoor fleur en ik wakker bleven en lach buien kregen, hup raampjes weer open en verse lucht binnen halen hahaha.
Onderweg waren  we even gestopt bij een benzine pomp en daar stond een vrachtwagen en de chauffeur stapte uit en Lewis begon te blaffen hahaha was geen gehoor het kwam echt uit zijn tenen. En een bewegend reclame bord was ook maar apart voor hem.
Stukje verder kregen we honger en stopte we bij mac donalds ff wat te snacken halen, nou dat vonden Lewis en Maddy ook wel lekker hahaha, en de rit ging weer verder naar huis.
Toen we thuis aan kwamen liepen we de tuin in met de honden, mijn echtgenoot wou ze begroeten Maddy was een blij ei en die groette terug, maar Lewis snapte weer zo van wie ben jij en wat moet je van mij blijf maar lekker op afstand.

Ik ben naar binnen gegaan en ben blokjes kaas gaan  snijden en liep weer naar me man en Lewis toe, ik gaf de kaas aan me man en zei ga maar vriendjes worden  hahaha, en ja hoor Lewis werd vriendjes met me man.
En nu zijn ze niet bij elkaar weg te slaan.